کد مطلب:303682 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
مباهله چیست؟
مباهله در آیه فوق دعوت به نفرین است كه رسول اكرم (ص) طبق دستور خداوند متعال مأمور شد كه هرگاه پس از دلایل روشن هركس در مورد عیسی گفتگو كند به او پیشنهاد مباهله كن كه فرزندان و زنان خود را بیاورند و تو هم فرزندان و زنان خود را دعوت كن و دعا كنید تا خداوند دروغگو را رسوا سازد.
مسئله مباهله به شكل فوق شاید تا آن زمان بین عرب سابقه نداشت و راهی بود كه صد درصد حكایت از ایمان و صدق دعوت پیامبر می كرد.
در تفسیر آورده اند: روایت شده كه هنگامی كه پای مباهله به میان آمد نمایندگان مسیحیان نجران از پیامبر (ص) مهلت خواستند تا در این باره بیندیشند و با بزرگان خود به شور و مشورت بنشینند نتیجه مشاوره آنها كه از یك نكته روانشناسی سرچشمه می گرفت این بود كه به نفرات خود دستور دادند اگر مشاهده كردید محمد (ص) با سرو صدا و جمعیت و جارو جنجال به مباهله آمد با او مباهله كنید و نترسید زیرا حقیقتی در كار او نیست كه متوسل به جارو جنجال شده است.
و اما اگر با نفرات محدودی از خاصان خود و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد بدانید كه او پیامبر خدا است و از مباهله با او بترسید كه خطرناك است.
آنگاه طبق قرار قبلی به میعادگاه رفتند ناگاه دیدند كه پیامبر (ص) فرزندش حسین را در آغوش دارد، و دست حسن را در دست گرفته و علی و فاطمه علیهماسلام همراه او هستند و به آنها سفارش می كند هرگاه من دعا كردم شما آمین بگویید.
مسیحیان هنگامی كه این صحنه را مشاهده كردند سخت به وحشت افتادند و از اقدام به مباهله خودداری كرده حاضر به مصالحه شدند و به شرایط ذمه [1] گردن نهادند.
مفسران و محدثان شیعه و سنی تصریح كرده اند كه آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر (ص) نازل شده است و منظور از ابناءنا (پسرهای ما) حسن و حسین هستند.
و منظور از نساءنا(زنان ما) حضرت فاطمه زهرا است و منظور از انفسنا (نفس های ما) حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام است.
مسئله مباهله به شكل فوق شاید تا آن زمان بین عرب سابقه نداشت و راهی بود كه صد درصد حكایت از ایمان و صدق دعوت پیامبر می كرد.
در تفسیر آورده اند: روایت شده كه هنگامی كه پای مباهله به میان آمد نمایندگان مسیحیان نجران از پیامبر (ص) مهلت خواستند تا در این باره بیندیشند و با بزرگان خود به شور و مشورت بنشینند نتیجه مشاوره آنها كه از یك نكته روانشناسی سرچشمه می گرفت این بود كه به نفرات خود دستور دادند اگر مشاهده كردید محمد (ص) با سرو صدا و جمعیت و جارو جنجال به مباهله آمد با او مباهله كنید و نترسید زیرا حقیقتی در كار او نیست كه متوسل به جارو جنجال شده است.
و اما اگر با نفرات محدودی از خاصان خود و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد بدانید كه او پیامبر خدا است و از مباهله با او بترسید كه خطرناك است.
آنگاه طبق قرار قبلی به میعادگاه رفتند ناگاه دیدند كه پیامبر (ص) فرزندش حسین را در آغوش دارد، و دست حسن را در دست گرفته و علی و فاطمه علیهماسلام همراه او هستند و به آنها سفارش می كند هرگاه من دعا كردم شما آمین بگویید.
مسیحیان هنگامی كه این صحنه را مشاهده كردند سخت به وحشت افتادند و از اقدام به مباهله خودداری كرده حاضر به مصالحه شدند و به شرایط ذمه [1] گردن نهادند.
مفسران و محدثان شیعه و سنی تصریح كرده اند كه آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر (ص) نازل شده است و منظور از ابناءنا (پسرهای ما) حسن و حسین هستند.
و منظور از نساءنا(زنان ما) حضرت فاطمه زهرا است و منظور از انفسنا (نفس های ما) حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام است.
[1] ذمه يعني قبول كردند هر سال مبلغي را طبق قرارداد به حكومت اسلام بپردازند تا در پناه آنها در كشورشان در كمال امنيت زندگي كنند به شرطي كه مزاحم مسلمانان نشوند و مسلمانان هم كاري به آنها نداشته باشند.